Φθορές Μισθίου Λόγω Κακής Χρήσης

Ένα από τα ζητήματα που μπορεί να ανακύψει κατά τη λύση μιας μισθωτικής σχέσης αφορά την κατάσταση στην οποία ευρίσκεται το μίσθιο κατά την απόδοσή του από τον μισθωτή στον ιδιοκτήτη του, ειδικά στην περίπτωση που αυτό παρουσιάζει φθορές ή μεταβολές, που αναπόφευκτα μειώνουν την μισθωτική του αξία, οπότε και ο εκμισθωτής συχνά εγείρει αξίωση αποζημίωσής του για τις προκείμενες φθορές. Πότε όμως αυτή αξίωση είναι ουσιαστικά και νομικά βάσιμη;

Από τον συνδυασμό των εφαρμοζόμενων σχετικώς διατάξεων του Αστικού Κώδικα (άρθρα 297, 298, 330, 592, 594 και 599 Α.Κ), οι οποίες εφαρμόζονται και επί των εμπορικών μισθώσεων, σύμφωνα με τη ρητή διάταξη του άρθρου 44 του Προεδρικού Διατάγματος 34/1995, συνάγεται, ότι ο μισθωτής υποχρεούται να χρησιμοποιεί καθ’ όλη τη διάρκεια της μίσθωσης το μίσθιο με επιμέλεια και σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης, ώστε κατά τη λήξη της να είναι σε θέση να εκπληρώσει την υποχρέωσή του να το αποδώσει στον εκμισθωτή στην κατάσταση που το παρέλαβε.

Στα πλαίσια αυτά, ο μισθωτής είναι υποχρεωμένος κατά τη χρήση του μισθίου να καταβάλει την επιμέλεια του μέσου συνετού ανθρώπου που απαιτείται στις συναλλαγές, ενώ παράλληλα δεν δικαιούται να ενεργεί τροποποιήσεις και μεταβολές στο μίσθιο εκ των οποίων να αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του, η πρόσοψη ή η εσωτερική διαρρύθμισή του ή να χρησιμοποιεί το μίσθιο για χρήση που δεν συμφωνήθηκε.

Συνεπώς ο μισθωτής υποχρεούται να αποδώσει το μίσθιο κατά τη λήξη της μισθωτικής σχέσης στην κατάσταση στην οποία αυτό θα έπρεπε να βρίσκεται μετά την γενόμενη χρήση του και, συνεπώς, χωρίς φθορές, πλην εκείνων που προκλήθηκαν από την, σύμφωνα την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, συνήθη, άλλως συμφωνημένη συμβατικά, χρήση του, διαφορετικά έχει υποχρέωση αποκατάστασης κάθε ζημίας, που υφίσταται ο εκμισθωτής από την ανεπίτρεπτη φθορά του μισθίου.

Ως φθορές τέτοιου είδους νοούνται ενδεικτικά η παράλειψη απομάκρυνσης ψευδοτοίχων και ψευδοροφών, καθώς και μεταλλικών ραφιών εμπηγμένων στους τοίχους του μισθίου, η καταστροφή των υαλοστασίων των παραθύρων, οι φθορές σε καθρέφτες που προϋπήρχαν στο μίσθιο, η παράλειψη αποξήλωσης και απομάκρυνσης ταμπέλας καθώς και κάθε φθορά που υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο χρήσης του μισθίου.

Ειδικά, οι φθορές της βαφής (λερώματα) των εσωτερικών τοίχων του μισθίου εντάσσονται καταρχήν στη συμφωνημένη χρήση του, ώστε η συχνά προβαλλόμενη απαίτηση του εκμισθωτή προς ελαιοχρωματισμό του μισθίου κατά την αποχώρηση του μισθωτή να στερείται βασιμότητας, εκτός κι αν οι συγκεκριμένες φθορές υπερβαίνουν εμφανώς το αναγκαίο μέτρο.

Επίσης ο μισθωτής δεν ευθύνεται για φθορές που προκλήθηκαν στο μίσθιο λόγω υπαιτιότητας του εκμισθωτή, δηλαδή λόγω της πλημμελούς ή εξαρχής ατελούς κατασκευής του μισθίου, καθώς επίσης και λόγω της έλλειψης συντήρησης του εκ μέρους αυτού, δεδομένου ότι ο εκμισθωτής υποχρεούται, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 574 και 575 Α.Κ, να διατηρεί την καταλληλότητα του μισθίου με δαπάνες του καθ’ όλη τη διάρκεια της μίσθωσης.