Η ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΝΟΙΚΙΩΝ ΚΑΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΥΠΝΟΣ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ

Η Πρωτοφανής οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα εδώ και 6 χρόνια έχει γίνει  πλέον έντονα αισθητή από τον πρώτο έως τον τελευταίο κάτοικο της Ελλάδας. Η ζωή μας  έχει αλλάξει συνταρακτικά και  πλέον δεν έχει μείνει κανεις αλόβητος. Ακόμη και αυτοί  που κατ αρχήν  άντεξαν  τα πρώτα χρόνια της κρισης η έστω την αισθάνθηκαν λιγότερο έντονα,πλέον την νιώθουν κανονικά στο πετσί τους. Οι ενοικιαστές τόσο στην επαγγελματική στέγη όσο και στην μίσθωση κατοικίας οι οποίοι κατά τεκμήριο είναι και οι πλέον αδύνατοι οικονομικά έχουν νιώσει την κρίση έντονα εδώ και πολλά χρόνια. Δεν είναι λίγοι αυτού που έφθασαν σε απόγνωση και αναγκάσθηκαν να εκγαταλείψουν τα σπίτια και να κλείσουν τα καταστήματά τους και τις επιχειρήσεις τους μη μπορώνοντας να ανταπεξέλουν στα υπερβολικά ενοίκια που πλήρωναν. Αυτό φυσικά είχε σαν συνέπεια την τεράστια μείωση της ζήτησης για μίσθωση και την κατάρρευση των τιμών των ενοικίων τιμές βέβαια που σε κάθε περίπτωση ήταν υπερβολικά φουσκωμένες και δεν δικαιολογούντο σε καμία περίπτωση από τις πραγματικές εμπορικές αξίες των αντιστοίχων ακινήτων.

     Αλλά  στην υποχώρηση των τιμών παρουσιάστηκε ένα πραγματικά παγκοσμίως πρωτοφανές φαινόμενο. Οι τιμές στα ακίνητα που άδειασαν από τους μισθωτές και έμειναν ξενοίκιαστα και άδεια κυριολεκτικά κατέρρευσαν αφού στην ελεύθερη αγορά δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί ενοικιαστής να προσφέρει μίσθωμα αντιστοιχο με αυτά που καταβαλλόταν πριν από την κρίση. Αντίθετα όμως στις περιπτώσεις που ο ενοικιαστής δεν μπορούσε να αποχωρήσει από το μίσθιο για κάποιο λόγο, οι τιμές όχι μόνον δεν έπεσαν σοβαρά αλλά υπήρξαν περιπτώσεις που οι ιδιοκτητες ζήτησαν και  την συμβατική αύξηση που είχαν συμφωνήσει πριν την κρίση.

   Αυτό βέβαια μπορούσε να συμβεί μόνον από ιδιοκτήτες που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και πιστεύουν ότι το ακίνητό τους είναι το μοναδικό στην Ελλάδα και δεν θα μείνει άδειο ποτέ. Δυστυχώς όμως οι ιδιοκτήτες αυτοί είναι πολλοί και έτσι έχουμε καταντήσει να έχουμε μισθώματα δύο ταχυτήτων. Αυτά που ζητούνται για άδεια ακίνητα και  είναι ανάλογα της πραγματικής σημερινής οικονομικής κατάστασης και αυτά που ζητούνται για ήδη μισθωμένα ακίνητα και  είναι εξωπραγματικά και εξωφρενικά.

      Το μόνο παρήγορο είναι ότι τα Δικαστήρια μειώνουν πλέον σημαντικά και συστηματικά τα μισθώματα όσον ενοικιαστών προσφεύγουν σε αυτά. Οι δικαστικές  μειώσεις που έχει επιτύχει ο Σύλλογός μας   φθάνουν ακόμη και το 50% του προηγούμενου μισθώματος  και σε κάποιες περιπτώσεις το ξεπερνούν, ήδη δε οι αποφάσεις επεκτείνονται όχι μόνον σε μισθώματα επαγγελματικής στέγης αλλά και σε μισθώματα κατοικίας.

     Είναι καιρός βέβαια να αντιληφθει και η κατηγορία των μακαρίως κοιμωμένων  ιδιοκτητών ότι οι συνθήκες άλλαξαν και θα πρέπει να προσαρμόσουν τις  απαιτήσεις τους στις σημερινές συνθήκες διότι δεν υπάρχει πλέον ενοικιαστής που να αντέχει να καταβάλει τα προ κρίσεως ενοίκια. Αλλιώς θα δουν και αυτοι τα ακίνητά τους άδεια και έρημα για πολλούς μήνες ίσως και χρόνια και αν ποτέ βρούν ενοικιαστή ασφαλώς τα ενοίκια που θα πάρουν δεν θα έχουν καμία σχέση με αυτά που εισπράττουν σήμερα. Στην καλλίτερη βέβαια περίπτωση γι αυτούς θα συρθούν στο Δικαστήριο για να αναγκασθούν  πλέον με δικαστική απόφαση να συμμορφωθούν στις επιταγές των καιρών.