Εκτίναξη των ενοικίων λόγω νοοτροπίας και βραχυχρόνιων μισθώσεων


ΕΚΤΙΝΑΞΗ ΤΩΝ ΕΝΟΙΚΙΩΝ ΛΟΓΩ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΒΡΑΧΥΧΡΟΝΙΩΝ ΜΙΣΘΩΣΕΩΝ

                                                  

    Την τελευταία διετία έχουν   δημιουργηθεί σοβαρότατα προβλήματα στην ζήτηση και προσφορά για μίσθωση κατοικίας με αποτέλεσμα τα ενοίκια   στις μισθώσεις κατοικίας να έχουν εκτιναχθεί σε τέτοια ύψη που ο μέσος Ελληνας Ενοικιαστής δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Υπάρχουν περιοχές που τα μισθώματα που ζητούνται για μίσθωση κατοικίας είναι ακόμη και διπλάσια αυτών που κατεβάλλοντο πριν δύο χρόνια και η τάση παραμένει αυξητική με αποτέλεσμα μέσα σε λίγους μήνες τα μισθώματα στις περισσότερες περιοχές να έχουν φθάσει η να πλησιάζουν στα επίπεδα του 2009 δηλαδή προ της οικονομικής κρίσης .

     Η κατάσταση είναι πλέον τραγική. Πολλοί ενοικιαστές δέχθηκαν αγωγές εξώσεως λόγω λήξεως της μίσθωσης και  βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη στο δρόμο, επειδή δεν μπορούσαν να καταβάλουν το ενοίκιο που τους ζητήθηκε από τους ιδιοκτήτες τους προκειμένου να ανανεώσουν την μισθωτική τους σύμβαση και ζήτησα να καταβάλουν ένα εύλογο ενοίκιο. Το πρόβλημα επιτείνεται από το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός ιδιοκτητών επιδιώκουν την έξωση του ενοικιαστή  προκειμένου να εκμισθώσουν τις ιδιοκτησίες τους σε βραχυχρόνιες μισθώσεις Airbnb και άλλες πλατφόρμες ενώ άλλοι   ενοικιαστές   αναγκάσθηκαν να δεχθούν εξωπραγματικές αυξήσεις στα ενοίκια, αυξήσεις στις οποίες  σε βάθος χρόνου δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν και είναι πολύ πιθανόν να συρθούν στα Δικαστήρια ως δύστροποι Ενοικιαστές χωρίς βεβαίως να είναι αυτή η πρόθεσή τους. Είναι γεγονός ότι από την στιγμή που ο ενοικιαστής στην μίσθωση κατοικίας σύμφωνα με τον νόμο προστατεύεται   μόνο για τρία χρόνια, μετά την πάροδο των οποίων ο ιδιοκτήτης μπορεί να τον διώξει χωρίς καμία απολύτως δικαιολογία με μόνο για τον λόγο ότι έληξε ο συμβατικός χρόνος της μίσθωσης, είναι πολύ εύκολο να πέσει θύμα εκβιασμού του ιδιοκτήτη και να υποκύψει στην οποιαδήποτε απαίτησή του ανεξαρτήτως αν στο μέλλον θα μπορεί να ανταποκριθεί στις μισθωτικές του υποχρεώσεις. Πολλοί ενοικιαστές αναγκάσθηκα να δεχθούν υπέρογκα ενοίκια μόνον και μόνον για να μην  διωχθούν από τα σπίτια τους ακόμη και κατά την διάρκεια του Χειμώνα και εν μέσω σχολικής χρονιάς.

     Ακόμη πιο ευάλωτοι είναι οι φοιτητές που σπουδάζουν  σε τουριστικές περιοχές οι οποίοι αναγκάζονται να νοικιάσουν σπίτι για το διάστημα από τον   Οκτώβριο  μέχρι τον Μάιο και εν συνεχεία  καλούνται να αδειάσουν το σπίτι μεταφέροντας και την οικοσκευή τους και να το παραδώσουν στον ιδιοκτήτη προκειμένου  ο ιδιοκτήτης να το έχει ελεύθερο και να το  εκμεταλλεύεται για την τουριστική περίοδο, για να το  παραδώσει εκ νέου στον ενοικιαστή  τον Οκτώβριο. Με αυτό τον τρόπο πολλά παιδιά δεν έχουν πού να μείνουν καν στις εξεταστικές περιόδους του Ιούνιου και του Σεπτεμβρίου, πηγαινοφέρνοντας την οικοσκευή τους και  καταφεύγοντας σε ξενοδοχεία  πληρώνοντας εξωφρενικά ποσά για την διαμονή τους.

   Κύριο και βασικό λόγο  βεβαίως  στις αυξήσεις των τιμών έπαιξε η λανθασμένη νοοτροπία της πλειοψηφίας των ιδιοκτητών οι οποίοι με το πρόσχημα της εξόδου από την οικονομική κρίση επιδιώκουν σε διάστημα μηνών να καλύψουν απώλειες σχεδόν μίας 10 ετίας όσο δηλαδή διήρκεσε η οικονομική κρίση και να επαναφέρουν τις τιμές των ενοικίων στα επίπεδα του 2009 κάτι βεβαίως που είναι αδύνατον αφού ασφαλώς ούτε οι μισθοί ούτε οι συντάξεις ούτε και η ανεργία έχουν επιστρέψει στα επίπεδο του 2009. Αποτέλεσμα της νοοτροπίας είναι να απαιτούν και πολλές φορές να επιτυγχάνουν μισθώματα στα οποία ο μισθωτής σε βάθος χρόνου δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει και ασφαλώς τότε θα δημιουργηθούν μεγάλες διενέξεις και δικαστικές εμπλοκές.

Παράλληλα το γεγονός ότι έγινε ευρέως γνωστή πλέον, η δυνατότητα μισθώσεων μέσω AIRBNB συμβάλει στην εκτίναξη των ενοικίων και τείνει να γίνει μόδα αλλά και συγχρόνως μάστιγα.

  Είναι γεγονός ότι η πλειοψηφία των ιδιοκτητών δεν γνωρίζει καν τι σημαίνει και πως λειτουργεί η πλατφόρμα AIRBNB και γενικά η βραχυχρόνια μίσθωση  και τι δυνατότητες έχουν να νοικιάσουν το σπίτι τους, με όφελος, μέσω της πλατφόρμας αλλά αυτό δεν τους αποθαρρύνει από το να διώχνουν ομαδικά τους ενοικιαστές η να τους εκβιάζουν για να πάρουν τις αυξήσεις που θέλουν. Παράλληλα προχωρούν σε έξοδα για την ανακαίνιση της κατοικίας που προτίθενται να εκμισθώσουν σε βραχυχρόνια μίσθωσης χωρίς καμία μελέτη και έρευνα για τις δυνατότητες της περιοχής και την αποδοτικότητα του συγκεκριμένου διαμερίσματος για εκμετάλλευση μέσω βραχυχρόνιων μισθώσεως και για τον χρονικό ορίζοντα  απόσβεσης της επένδυσής τους με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η πλειοψηφία αυτών των ιδιοκτητών στο τέλος θα ζημιωθούν οικονομικά αλλά ήδη θα έχουν δημιουργήσει πρόβλημα σε κάποιους ενοικιαστές αφού  θα τους έχουν διώξει από τα σπίτια τους.

    Παράλληλα η ουσιαστική εκμηδένιση της ανοικοδόμησης επί σχεδόν μία 10 ετία κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης είχε σαν αποτέλεσμα να μην προστεθούν  νέες κατοικίες στην μισθωτική αγορά και παράλληλα κάθε χρόνο να αποσύρεται από την αγορά λόγο παλαιότητας ένας ικανός αριθμός κατοικιών υπολογιζόμενος περίπου στο 2% ετησίως. Αυτό βεβαίως επέτεινε την  έλλειψη στην προσφορά κατοικίας προς μίσθωση γεγονός που σε συνδυασμό με τους προηγούμενους παράγοντες δημιούργησε εκρηκτική κατάσταση στην αγορά.

     Θα πρέπει οι εκμισθωτές να αντιληφθούν ότι η έξοδος από την κρίση δεν σημαίνει ότι αυτομάτως οι μισθωτές απέκτησαν οικονομικές δυνατότητες, τέτοιες που να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μισθώματα ύψους προ κρίσεως και σε ορισμένες περιοχές ακόμη υψηλότερα και να εξορθολογήσουν τις απαιτήσεις τους για να μην οδηγηθούμε τελικά σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Θα πρέπει επίσης να αντιληφθούν ότι ένας ενοικιαστής που έχει την οικονομική δυνατότητα να καταβάλει ένα λογικό μίσθωμα που συμφώνησε, είναι πολύ πιο ασφαλής επένδυση για τον εκμισθωτή, από έναν ενοικιαστή που εκβιάστηκε να συμφωνήσει σε ένα μίσθωμα στο οποίο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά

   Μέχρι όμως να αλλάξει η νοοτροπία των εκμισθωτών είναι επείγουσα ανάγκη η πολιτεία να ασχοληθεί πλέον με το πρόβλημα που έχει ανακύψει πριν οι καταστάσεις γίνουν εκρηκτικές.

  Γυρνάμε ολοταχώς σε επίπεδα παλαιότερων εποχών, όταν υπήρχε μεγάλη έλλειψη ακινήτων και σοβαρά προβλήματα στέγης που ανάγκασαν τότε την πολιτεία να εκδώσει προστατευτικούς  νόμους για τους ενοικιαστές με απαγόρευση των εξώσεως πλην της ιδιοκατοίκησης, της κακής χρήσης και της δυστροπίας του ενοικιαστή και με επιβολή ανωτάτου επιτρεπομένου μισθώματος πάνω από το οποίο ο εκμισθωτής δεν μπορούσε να νοικιάσει μία κατοικία.

  Είναι καιρός να ξανασκεφθεί η πολιτεία και όλοι οι αρμόδιοι φορείς το θέμα και να ληφθούν και πάλι κάποια προστατευτικά για τους ενοικιαστές μέτρα αντίστοιχα αυτών που ίσχυσαν παλαιότερα προσαρμοσμένα βεβαίως  στις σύγχρονες καταστάσεις και συνθήκες πριν φθάσουμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

                                   ΑΘΗΝΑ 31 Οκτωβρίου 2019